De maandag begint voor mij als een gewone werkdag. Inbellen naar kantoor voor het bordmoment (ondanks de achtergrond met bergen en sneeuw lijkt niemand door te hebben dat ik in Oostenrijk zit...), vergaderen over de Blankenburgverbinding, jaargesprek met mijn leidinggevende. Een gewone werkdag kortom op een ongewone plaats.
Josephine en Hans zoeken het ijs op. Dat valt wat tegen: het is gaan sneeuwen. Het zicht wordt met het uur slechter en slechter, terwijl de centimeters sneeuw opstapelen tot (uiteindelijk) 3 decimeters... In de middag gaan ze opnieuw naar het ijs, nu voor de briefing over de tocht van dinsdag. Om daar zwaar teleurgesteld te worden: de tocht is afgelast. Door de grote hoeveelheid sneeuw die gevallen is en nog valt lukt het niet om de tocht veilig te organiseren. Het water komt door het gewicht door het ijs naar boven...