- Details
- Written by: Christiaan Jacobs
eT2
Al een aantal jaar rijden we met veel plezier rond in onze VW T2 Westfalia uit 1979. Ze bracht ons naar Noorwegen, Zweden, Denemarken, Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland, Liechtenstein, Italië, Luxemburg, België, Frankrijk, Engeland en zelfs naar Spanje. Een echt onderdeel van ons gezin, en een echt heerlijk reismobiel.
En al die jaren heeft ze ons niet in de steek gelaten. Tot dit jaar... In het voorjaar was ze al "buiten adem", maar na het stellen van de kleppen leek dat verholpen te zijn. Totdat we in de Vogezen de heuvels op moesten... De snelheid liep er helemaal uit, zelfs tot stilstand aan toe... We hebben haar laten ophalen door de verzekering (die ons een grijze muis T4 als vervanging heeft meegegeven).
Dat brengt ons nu wel een moeilijke beslissing: gaan we de bus wegdoen, gaan we de motor laten opknappen, of laten we nu een elektrische aandrijving inbouwen?
Verkopen?!? Nee, dat zeker niet. De lol van in de bus op weg zijn is veel te groot. Al zodra je instapt heb je een vakantiegevoel, ook al rijd je bij wijze van spreken afval naar de stort. En dan al die vrolijke gezichten die je ontmoet. Eigenlijk kijkt er nooit iemand sjagrijnig naar onze bus. En het alternatief is ook niet erg aansprekend. Een grijze T4 zonder karakter (die stiekum nog kleiner is ook?), of voor veel geld een grotere camper. Ze hebben hun voordelen, maar kunnen uiteindelijk toch niet op tegen de charme van de bus. Dus verkopen is geen optie!
Motor opknappen dan maar? Klinkt op zich wel logisch. Een paar duizend euro armer kunnen we dan weer op weg zoals we gewend waren. Tanken wordt wel steeds duurder, maar lijkt nog steeds wel overal te kunnen. Tegelijkertijd: hoe lang blijven we nog doorgaan met fossiele brandstoffen verstoken? Hoe lang blijft een benzinebus nog welkom in vakantiegebieden? Steeds meer steden (waaronder Parijs, maar ook Lyon, Reims) kennen gebieden waar je niet meer in mag. De goedkope optie zou dus ook de duurkoop optie kunnen worden...
Ombouwen naar elektrisch. Tsja. Wie ons een beetje kent weet dat we al langer bezig zijn met duurzaamheid. We rijden inmiddels vijf jaar in onze Renault Zoë, hebben flink verbouwd aan ons huis om het energiezuinig te maken, en eten ruim 20 jaar geen vlees meer (de jongens hebben nog nooit vlees gegeten). En elektrisch rijden heeft wat dat betreft de toekomst. Hoe meer de elektriciteitsproductie duurzaam wordt (wind, zon), hoe schoner de gebruikte elektriciteit. Maar een ombouw is ook heel prijzig. Voor het bedrag dat nodig is kunnen we ook een nieuwe Zoë kopen...
Wat zal het gaan worden...
- Details
- Written by: Christiaan
Het zit er weer op, tijd om naar huis te gaan. We vertrekken vroeg in de ochtend, nog een lange weg te gaan. Gelukkig is er geen nieuwe sneeuw gevallen, dus over zwart asfalt zoeven we naar het noorden. Bij elke laadstop wisselen Hans en ik van plaats, zodat we allebei een stuk rijden. Helaas kennen ze in Duitsland ook files... Vooral bij wegwerkzaamheden verliezen we zo flink tijd, meer dan de tijd die het laden vergt. Want dat blijft toch echt wel heerlijk: het snelle laden waardoor je na een sanitaire stop en een korte wandeling al weer op weg kunt met 80-90% in de accu.
Rond 22:30 zijn we terug in Meppel en zit deze vakantie er echt weer op. Niet helemaal waar we op hadden gehoopt, maar toch heerlijk genoten.
- Details
- Written by: Christiaan
De dag van het schaatsen... Niet dus.
In plaats daarvan maken we in de middag een flinke tocht op de ski's. Heerlijk! En toch best anders op geprepareerde løypes dan in het bos bij Marit en Bjørne. Vooral bergaf merk je dat verschil aan de snelheid!
We besluiten de vakantie met een diner in het Strandhotel am Weissensee. Een volledig veganistisch viergangenmenu! Echt heerlijk gegeten!