In de ochtend gaan we weer op reis. Klein stukje lopen na het ontbijt naar het laadstation, waar Hans de auto alvast had neergezet om nog bij te laden. Door een fantastische witte wereld. En ineens zijn er ook bergen zichtbaar! Waren die er vannacht ook al? ;-)
Met een korte melding geeft de navigatie aan dat er kennelijk iets is op de A10 door Oostenrijk. Wat is niet helemaal duidelijk, maar de navigatie stippelt een snellere route uit. Gaandeweg merken we dat die route ons een skigebied door stuurt. Een tweebaansweg (zeg maar een provinciale weg) met de nodige bochten en steilere stukken dwars door een toeristisch gebied. Met drukte bij de skiliften die we onderweg passeren. Wat onverwacht, maar ook wel een manier om weer in de winterstemming te komen!
Rond lunchtijd bereiken we onze appartementen aan de Weissensee. Kleine teleurstelling voor Josephine en Hans: waar de vorige keer dat ze er waren (2020) het grote meer volledig bevroren was is dat nu een natte spiegel. Maar op het kleine meer kan er gelukkig wel worden geschaatst. Terwijl ik een rondje rond het meer loop (en de camping inspecteer) maken Josephine en Hans hun eerste meters op het ijs.